Yazd

Op 27 mei was Cynthia voldoende hersteld voor de reis naar Yazd. De eerste stop op de route was in Persegadai waar de tombe van Darius staat. Nadat we die bewonderd hadden was er tijd voor koffie en cake bij de bus. We gingen picknicken bij een landbouwbedrijf en hadden moeite het eten voor onszelf te houden want de honden wilden ook een hapje. Nu dan toch echt de woestijn in. Lange rechte wegen door steeds veranderende landschappen. Aangekomen in Yazd bleken we een ouderwetse karavanserai als hotel te hebben. Heel gezellig en sfeervol en ook nog eens vlak bij het centrum van de oude stad.

Na een goede nachtrust gingen we de oude stad verkennen en dwaalden we door allerlei verlaten steegjes. We bezochten de vrijdagmoskee en het museum van Yazd dat daarnaast gevestigd is. Speciaal voor ons werd het museum geopend en na ons vertrek weer gesloten. We kochten meloen, tomaten en komkommers en regelden onze eigen lunch op de banken in de karavanserai. Ruud bezocht daarna ook nog het watermuseum, Willem Alexander bleek niet aanwezig.