Tash Rabat

Het was vanmorgen al snel duidelijk dat Son Kul definitief van het programma geschrapt werd. Er lag gewoon teveel sneeuw om er te kunnen komen. De weersomstandigheden waren behoorlijk extreem, ook onze chauffeurs hadden nog nooit zoveel sneeuw, zo laag, zo laat in het jaar meegemaakt. Het levert wel heel fraaie witte plaatjes op maar ons reisschema liep er flink door in de soep. In plaats van 2 nachten Son Kul nu al 1 nacht Kochkor en nu een extra nacht in Tash Rabat. Daar gingen we nu rechtstreeks, met alleen een lunchstop in Naryn naar toe. Onderweg de nodige fotostops, zelfs een keer met sneeuwballen ... Welke datum was het ook al weer? Oh ja, 19 juni! Het Yurten kamp waar we nu aankwamen lag wel in een mooie groene vallei en er waren veel koeien, paarden en schapen om ons heen. De grote bergmarmotten lieten zich nog niet zien. We zaten hier hoger en dus was het kouder. Gelukkig hadden we een nieuwe kachel in de tent, helaas was die ook pas geschilderd en dat begon behoorlijk te walmen. Na een half uurtje luchten en een nieuwe portie yakmest werd het toch nog behaaglijk. Of zou het toch door de wodka komen die we met een heel clubje bij ons in de tent dronken? De volgende ochtend verscheen er plotseling iemand bij ons in de tent die de kachel weer opstookte. Dat was erg welkom want de temperatuur 's nachts lag dicht bij het vriespunt. Op onze volle dag hier gingen we lekker wandelen. De bergen op, omhoog valt nog niet mee zo boven de 3.000 meter, en zonnen op de bergwei. Dit keer konden we wel marmotten spotten en tijdens onze picknicklunch kwam er plotseling een kudde paarden om ons heen de berg afgalopperen! Vanaf een uur of 15.00 kwamen er meer wolken en werd het dus een stuk frisser. We gingen dus maar naar de "kantine" en aan de wodka. Je zou hier nog alcoholist worden ... De avond verliep verder net als gisteren, alleen vertoonde de kachel nu geen kuren meer!