Shangri La

Op 20 juli vertrokken we naar Shangri La. We hadden weer bewust gekozen voor een "korte" route met slechter wegdek in de verwachting dat de lagere snelheid ruimschoots gecompenseerd zou worden door de kortere afstand, 220 km in plaats van 310 km. Bovendien zou de kortere route, direct 2 bergen over, een stuk mooier zijn. Dat laatste klopte wel en we kregen ruimschoots de tijd om de omgeving in ons op te nemen want op de 1e berg konden we meteen in de remmen en aanschuiven in de rij wachtende auto's bij de onvermijdelijke wegwerkzaamheden. Dat was om ca. 10.30 u. Na zo'n 3 kwartier konden we weer op weg, de eerste auto's in de rij hadden er toen al ruim 3 uur aan wachttijd opzitten! De weg was vanaf dat punt zo slecht dat we diverse malen mini busjes tegenkwamen die vast zaten in de modder. Wij waren dan ook blij dat we weer op de gewone weg terechtkwamen. Die blijdschap was echter van korte duur. Zo'n 30 km voor Shangri La begonnen namelijk allerlei lampjes op het dashboard te knipperen ... We reden rustig door, de remmen deden het nog en we konden gewoon rijden, maar na aankomst in het hotel is Jiang toch maar eens een rondje gaan bellen met de Subaru hulplijn. Ze wisten hem te vertellen dat hij waarschijnlijk vervuilde benzine had getankt, en inderdaad hadden we onderweg een keer moeten tanken bij een station van onbekend merk, en zolang de lampjes oranje bleven konden we doorrijden, bij rood moesten we wel echt stoppen!

Shangri La Old Town is een kleinere uitgave van Lijiang. Leuke straatjes met oude huisjes en daarin veel winkeltjes. Erg gezellig, wel een beetje jammer van de regen. We aten Tibetaans en dat was best smakelijk, zeker het Black Yak beer, maar de Tibetaanse boter thee was echt niet te drinken. Je moet het een keer geprobeerd hebben maar daar moet je het ook echt bij houden!

Om die smaak weg te spoelen gingen we in een bar gezellig wat drinken, Cynthia ging eerst maar eens aan de Irish Coffee, terwijl Jiang en Ruud direct met de lokale likeur begonnen. Het helpt goed tegen de regen en het smaakte bovendien best.