Naar Merw en Oezbekistan (2)

Het Niemandsland tussen Turkmenistan en Oezbekistan is een kilometer of 3 breed en dat moesten wij in de brandende middagzon met onze zware koffers (met wieltjes maar toch) afleggen. Tussen lange rijen wachtende vrachtwagens door, over slecht asfalt en door los grind, niet echt onze favoriete vakantie idee. De wederzijdse controleposten halverwege waren een welkome afwisseling. Gelukkig was de sfeer gemoedelijk. De Oezbeekse controlepost wenste ons lachend veel succes met de laatste anderhalve kilometer en toen we uiteindelijk het eind van de barre tocht bereikt hadden en Cynthia naast de volgende soldaat een flesje fris openmaakte waar met een knal als een pistoolschot de dop vanaf schoot moest die soldaat daar alleen maar om lachen. Wel een beetje vervelend dat van ons allemaal de temperatuur werd opgenomen en alleen Cynthia niet onder de 37 graden zat en dus als "ziek" werd beschouwd. Gelukkig mocht ze uiteindelijk toch het land binnen en een kleine 2 uur later reden we Boechara binnen.