Hong Kong Island

We begonnen ons avondprogramma met een speurtocht naar de Mid Level Escalator, met 800 meter de langste roltrap ter wereld. Geheel zelfstandig bereikten we het dichtstbijzijnde MTR-station, "Central", en vervolgens hoefden we maar 2 keer de weg te vragen voor we bij het begin van de roltrap aankwamen. We hadden 1 lange roltrap verwacht en hadden al bedacht dat we er dan tussendoor nergens af konden maar dat viel mee, of tegen, want het bleek een aaneenschakeling te zijn van stukken roltrap, loopband, en gewoon beton (waarop je dus zelf moet lopen). Eigenlijk kwam dat goed uit want de route loopt dwars door Soho (niet te verwarren met die wijk in Londen) en daar barst het van de restaurantjes, kroegjes en dergelijke en een van die zaken zag er zo gezellig uit dat we besloten daar te gaan zitten, er waren nog net een paar plekjes aan het raam, dus een prima uitzicht over de straat en de roltrap vanachter een biertje, een rosé en hapjes. De eerste kennismaking met Hong Kong bevalt goed!

De volgende ochtend doken we meteen weer de metro in maar dit keer ging het niet helemaal goed maar ja, kunnen wij er wat aan doen dat ze Hong Kong station en Central station in elkaar over laten lopen ... Het resultaat was dat we bij Exchange Square boven de grond kwamen, midden tussen alle hoge wolkenkrabbers van de grote financiële instellingen. Via een prima loopbruggensysteem konden we de straten oversteken zonder op het drukke verkeer te hoeven letten en op zoek naar City Hall. In hetzelfde gebouw zou namelijk, op de 2e vedieping, een beroemd Dim Sum restaurant, Maxims Palace, gevestigd moeten zijn. City Hall bleek een redelijk onopvallend gebouw tussen alle andere reuzen en bovendien bestond het uit een hoogbouw en laagbouw gedeelte, gescheiden door een tuin. Gelukkig kwamen we een paar Chinese dames tegen die er ook heen gingen en die loodsten ons uiteindelijk naar binnen. Dat was 10.45 u en ze gingen om 11.00 u open. Dat was boffen, want nu hoefden we maar 10 min te wachten voor we naar binnen konden. In het stijlvolle restaurant, met kroonluchters, kozen we vervolgens diverse hapjes vanaf de karretjes waar ze mee rondreden, en uiteindelijk moesten we betalen op basis van de stempeltjes die we verzameld hadden. Toen we vertrokken was het restaurant vol en was er een wachttijd van bijna 3 kwartier ...