Aksu Zhabagly (Kazachstan)

Op 10 juni vertrokken we 's morgens vroeg uit Tashkent en al ruim een half uur later waren we bij de grens. Ondanks het vroege uur waren we toch al weer behoorlijk bezweet tegen de tijd dat we, na weer een paar honderd meter gesleep met onze koffers, de Oezbeekse uitgangscontrole bereikten. Omdat we een groepsvisum hadden moesten we allemaal tegelijk door de controle en dat leverde het nodige duw en trek werk op, het was namelijk best druk en de Oezbeken en Kazachen wilden minstens zo graag vlot door de controle als wij. Na de relatieve chaos aan de Oezbeekse kant was het binnenkomen in Kazachstan een makkie. Er stonden 2 busjes klaar waarmee we in een uur of 3 naar Aksu Zhabagly reden. Dat is een van de oudste natuurreservaten in de voormalige sovjetstaten en wij verbleven er in een homestay van een Fries die 10 jaar geleden is getrouwd met een Kazachse vrouw en hier ook allerlei toeristische activiteiten heeft opgezet. De middag besteedden we aan acclimatiseren op de binnenplaats tussen de eigenaren, hun kinderen, het personeel en wie er verder maar rondliep. Erg gezellig en gemoedelijk. Het is hier weer een uur later en de middag was dus niet zo lang als je zou denken. Vlak voor het gezamenlijke avondeten kwamen de koeien weer terug in het dorp. Intelligente beesten trouwens. Ze worden door de straat gedreven en weten zelf bij welke boerderij ze af moeten slaan.

Vandaag, de 11de dus, hebben we een mooie wandeling langs de Aksu gemaakt. Ak-su betekent wit-water en die rivier heeft een canyon van een paar honderd meter diep uitgesleten. Wij wandelden langs de rand van de canyon, door mooie grasvlakten met veel bloemen, met uitzicht op de Tienshan bergketen met z'n eeuwige sneeuw. Heerlijk zo'n wandeling in de vrije natuur, ook al werden we daarvoor en daarna ruim een uur door elkaar geschud in een landrover over bochtige grindpaden door de bergen ... We hadden een picknick lunch in een hutje dat daar voor een ontmoeting tussen de 3 presidenten van Kazachstan, Oezbekistan en Kirgizstan is gebouwd. Best grappig. Na de mooie wandeling weer op tijd terug in het dorp voor de eveneens van hun wandeling terugkerende koeien en ons avondeten. Morgen weer een grensovergang. Een kijken wat Kirgizstan ons brengt.